ย่างเข้าใกล้สู่หน้าฝนแล้ว
ทำให้อดคิดถึงบรรยาก...

ย่างเข้าใกล้สู่หน้าฝนแล้ว
ทำให้อดคิดถึงบรรยากาศเย็นฉ่ำๆ ของป่าดอยไม่ได้
แม่แมะ ผุดขึ้นมาให้ความทรงจำเป็นที่แรกๆ
ป่าสีเขียวชอุ่ม สายธารลำน้อย
และลมเย็นที่หอบเอากลิ่นฝนและใบไม้มาด้วย

ปีที่แล้วเราได้แวะไปแม่แมะเป็นครั้งแรก
ก่อนที่จะขึ้นไปยังเชียงดาวครั้งนี้เรามีเพื่อนร่วมเดินทางอย่างพี่แนท
พี่แฮม เพจ Gogetlost มาด้วยกันด้วย หนึ่งคืนที่ตั้งใจเอาไว้ในทีแรก
พอเอาเข้าจริงดูเหมือนจะไม่พอด้วยซ้ำ
เราพักที่บ้านเฌอชีวา บ้านไม้ที่หันหน้าเข้าหาป่า
บรรยากาศเงียบสงบ ที่นี่เราได้ยินแต่เสียงจากธรรมชาติเท่านั้น
ระเบียงใหญ่ของห้องเปิดโล่งให้มองเห็นวิวสีเขียวของต้นไม้ใหญ่
ร่มรื่นทีเดียว ไอเย็นของป่าช่วยให้กลางวันไม่ร้อนอ้าวอย่างที่คิด

หลังจากเก็บของ และนั่งพักกันไม่นานพวกเราก็เปลี่ยนชุด
เตรียมตัวไปเดินสำรวจป่า ระแวกนี้กัน โดยมีพี่คมที่จะมาช่วยเป็นไกด์นำทางให้พวกเรา จุดหมายปลายทางคือเดินไปที่น้ำตกไทรลอดบ่วง
เราเดินผ่านป่า ลงเนิน และเลียบลำธารไปเรื่อยๆ
ระหว่างทางเต็มไปด้วยความหลากหลายทางธรรมชาติ
ที่ยังคงอุดมสมบรูณ์มากๆ เราชอบเดินป่าที่นี่มาก ยังติดใจจนถึงวันนี้
ระยะทางที่เดินเป็นอะไรกำลังพอดี ไม่ยาวไม่สั้น และไม่เดินยากจนเกินไป
พอเวลาที่เหนื่อยล้าจากสิ่งแวดล้อมที่เป็นเมืองมากๆ
การได้มาอาบป่าแบบนี้ก็ช่วยทำให้จิตใจเราสงบขึ้น
ผ่อนคลายขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ อารมณ์เดียวกันกับเวลาเราได้อยู่ใกล้ๆ ต้นไม้ มันเหมือนเป็นพลังบวกสดชื่นๆ นั่นแหละ

เรากลับมาถึงที่พักก็เกือบจะตกเย็นพอดี
พวกเราอาบน้ำเสร็จกันพร้อมๆ กับเวลาอาหารเย็น
กับข้าวพื้นบ้านง่ายๆ แต่อร่อยก็ด้วยรสชาติเรียบง่ายนี่แหละ
อิ่มท้อง อิ่มใจ และก็ได้เวลาทิ้งตัวนอน เรานอนเร็วกว่าปกติ
อากาศเย็นลงกว่าเมื่อตอนกลางวันเยอะมาก
ลมเย็นแผ่วๆ พัดเข้ามาเป็นระยะๆ หนึ่งวันของเราที่แม่แมะ
หมดลงไปพร้อมกับเสียงจั๊กจั่นและน้ำไหล

ที่นี่คงเป็นอีกที่ที่เวลาเดินช้าลงกว่าปกติ
คิดถึงบรรยากาศที่นั่น อยากกลับไปอีก
เอาไว้รอเวลาเหมาะๆ คงได้ไปแน่
ครั้งนี้จะไปทิ้งตัวให้นานกว่าครั้งก่อนเลย

ทริปนี้ไปมาตั้งแต่เมื่อปีที่แล้ว
เก็บเอาไว้นานเลยกว่าจะได้เอามาเล่า
ถ้าใครอยากเห็นบรรยากาศเป็นแบบภาพเคลื่อนไหว
ไปดูได้ที่เพจของ gogetlost ได้เหมือนกันนะ :)

.

Love,
Mars

#ChiangMai
#ABOVETHEMARS

---